وقتی که حکم من به عنوان مسئول راه اندازی پژوهشکده سازمان صادر و ابلاغ شد با خود گفتم نامه ای به همکاران موزه نوشته و از آنها طلب حلالیت نموده و خداحافظی کنم.متن نامه به این شرح می باشد:
هوالله تعالی شأنه»
قابل توجه دوستان و همکاران گرامی در معاونت موزه های سازمان
توفیقی حاصل شد تا نزدیک پنج سال در خدمت شما خوبان باشم در این مدت از مسیری پر پیچ و خم همراه با فراز و نشیب های فراوان با موفقیت رد شدیم، خوشحالم که حرکت در مسیر رشد و توسعه و رسیدن به اعتلای موزه های سازمان هر چند در بعضی از زمان ها سرعت آن کم شد اما با همکاری و همت فوق العاده شما خوبان هرگز متوقف نشد و در این مدت پنج سال با دست خالی و بضاعتی کم، کارهای ارزشمند و ماندگاری انجام شد که در این مقال نمی خواهم به تشریح آن بپردازم.
در آستانه رفتن از موزه خواستم از زحمات یکایک شما عزیزان تشکر و قدردانی نمایم و اعلام نمایم رفتار همراه با محبت شما، کلمات پر مهر، لبخند های واقعی و دوستانه، حمایت های همه جانبه و همکاری های بی دریغ شما را هرگز فراموش نمی کنم.؛ و معتقدم اینها را نمی توانم جبران کنم.فقط می گویم قدردان زحمات یکایک شما عزیزان هستم.
امیدوارم خاطرات بد این سال ها را، کاستی ها و تقصیرهای مرا ببخشایید و فراموش کنید و در عوض چهره ای را به خاطر بسپارید که همیشه شما را دوست داشته و به دوستی شما افتخار کرده و می کند و به حمایت و دعای خیرتان نیازمند است.
برای همگی آرزوی سلامتی و توفیق روزافزون دارم و امیدوارم در تمامی مراحل خدمت به ارباب و ولی نعمتمان آقا علی بن الموسی الرضا علیه آلاف التحیته و الثناء موفق و سربلند باشید.
بر آستان جانان گر سر توان نهادن گلبانگ سربلندی بر آسمان توان زد
و ما توفیقی الا بالله.
دهم شهریور ماه هزار و سیصد و نود و هفت خورشیدی
نامه دوم و نصیحت به ادامه تحصیل
های ,موزه ,نمی ,سال ,نامه ,کنم ,در این ,های سازمان ,موزه های ,شما را ,پنج سال
درباره این سایت